Opis i stan obecny. Warownia sądecką stała na skarpie w północno-zachodnim krańcu miasta, w widłach dwóch rzek: Dunajca i Kamienicy. Była to siedziba starostwa grodowego, więc zamek pełnił funkcje urzędnicze, sądowe, było tu archiwum i więzienie. Podlegało mu 18 wsi i 2 miasta (Nowy Sącz i Piwniczna) Chroniły go fortyfikacje
Wkładka klasy B – niezła, ale nie najlepsza ochrona Klasyfikacją wkładek do zamków zajmuje się Instytut Mechaniki Precyzyjnej, który bada dostarczone mu produkty i przyznaje im stosowne atesty. Nie wspominamy o wkładkach klasy A, ponieważ – wbrew pozorom – zapewniają one najniższy poziom ochrony przed włamaniem. Zgodnie z klasyfikacją IMP, sforsowanie takiej wkładki zajmie włamywaczowi nieco ponad minutę. Znacznie lepiej wygląda to w przypadku wkładek klasy B. Włamywacz będzie musiał poświęcić jej od 3 do nawet 6 minut, co powinno skutecznie zniechęcić mniej wprawnych „fachowców”.
Zamki Ukrainy od XI do XIX wieku. Na Ukrainie zaczęto budować zamki, zaczynając od 11wiek. Pierwotnie były wykonane z drewna. Czasem używano fortyfikacji w postaci ziemnych wałów. I dopiero w XIII wieku kamień został użyty do budowy zamków. Na początku XVIII wieku większość tych ufortyfikowanych struktur straciła na znaczeniu.
Oprócz bezpośredniego użycia zaczyny i zaprawy mają inne rozmaite zastosowania budowlane. Wiele z produktów, których codziennie używamy na naszych budowach powstała właśnie z nich. Nie sposób wymienić ich wszystkich, ale możemy przedstawić chociaż kilka. Wyroby silikatowe Nazywane też autoklawizowanymi wyrobami wapienno- piaskowymi, należą do obszernej grupy materiałów wykonanych z zaprawy wapiennej. Najczęściej produkowane wyroby silikatowe to: – cegły pełne; – bloczki drążone; – pustaki wentylacyjne; – kształtki ścienne; – płytki elewacyjne łupane. Murowe wyroby silikatowe przeznaczone są do wykonywania ścian konstrukcyjnych oraz ścianek działowych, zarówno w budownictwie mieszkalnym jak i przemysłowym. Z uwagi na stosunkowo niską wytrzymałość na ściskanie nie powinny być używane do budowy fundamentów, ani wznoszenia kominów. Murowe wyroby silikatowe mogą się różnić między sobą klasą gęstości pozornej, a więc wagą metra sześciennego, jak również wytrzymałością na ściskanie wyrażoną w MPa. Zalety bloczków silikatowych 1. Materiał całkowicie naturalny (wapienno- piaskowy). Zawartość wapna sprawia, że materiał jest odpory na korozję biologiczną. 2. Znaczna wytrzymałość (w odniesieniu do innych materiałów murowych)- uznawane za bardzo wytrzymały materiał, twardszy nawet od ceramiki. 3. Izolacyjność akustyczna- wysoki poziom izolacyjności akustycznej, jak na materiał murowy. 4. Wysoka odporność ogniowa (A1). 5. Jakoś wykonania. Elementy murowe produkowane z dokładnością do 1mm. Wady bloczków silikatowych 1. Znaczny ciężar powodem dla którego wykonawcy preferują inne materiały. 2. Trudność w obróbce. W zasadzie precyzja wykonania konstrukcji murowej powinna być na tyle wysoka by nie zaistniała potrzeba szlifowania. 3. Znaczna kruchość, pomimo dużej twardości może powodować problem z transportem. Wyroby z zapraw cementowych Jednym z najbardziej znanych wyrobów cementowych są dachówki cementowe. Chodź nadal wiele osób uważa je za gorsze od ceramicznych, zyskują swoich zwolenników. Najczęściej produkowane jako karpiówki bądź zakładkowe. Równie często barwione w celu urozmaicenia osiąganego efektu. Zachowują zbliżone cechy i parametry do dachówek ceramicznych, będąc jednocześnie materiałem sporo tańszym. Falista płyta włóknisto- cementowa to produkt powstały z zaczynu cementowego zbrojony włóknami, mający zastosowanie w pokryciach dachowych oraz elementach elewacyjnych budynku. Płyty podobnie jak wyżej wspomniane dachówki mogą występować w naturalnym kolorze bądź jako barwione. Wyroby z betonu Gotowych prefabrykowanych wyrobów betonowych obecnie na rynku mamy niezliczoną ilość. Nie będziemy opisywać wszystkich, bo komu chciałoby się to czytać 😛 Nadproża żelbetowe typu L-15, L-19 i L-22, to elementy służące do przekrywania otworów zarówno okiennych i drzwiowych. Wykonane z betonu klasy C20/25 lub C25/30. Rozszyfrujmy nazwę L-15, L-19 i L-22. Litera „L” oznacza kształt nadproża (powszechnie na budowie mówi się na nie „elki”) natomiast liczba oznacza wysokość nadproża wyrażona w centymetrach. W sprzedaży możemy spotkać różnego rodzaju długości belek w module co 30 cm. Bloczki betonowe M6, czyli popularne „emki”. Charakteryzują się wysoką wytrzymałością na ściskanie (ok. 15MPa). Wykorzystywane głównie do wznoszenia ścian fundamentowych, gdzie ich zadaniem jest przeniesienie wszystkich obciążeń z budynku na fundament. Handlowy wymiar bloczka M6 to 38x24x12 cm, a waga nieco przekracza 20kg. Beton komórkowy Tak jak i telefon tak też beton, może być również komórkowy 🙂 . Jest to odmiana betonu lekkiego nazywana także gazobetonem. Najczęściej produkowane z niego wyroby to oczywiście elementy murowe, choć większość producentów oferuje już gotowe systemy w skład których wchodzą również stropy, nadproża itp. Beton komórkowy powstaje poprzez wprowadzenie do mieszanki gazu, w wyniku czego w materiale powstają pory nazywane komórkami. Dzięki temu uzyskujemy większą izolacyjność cieplną niż w przypadku materiału pełnego. Zalety bloczków z betonu komórkowego 1. Bardzo dobra izolacyjność cieplna w przypadku murowania na spoiny cienkowarstwowe. 2. Materiał niepalny, odporny na działanie pleśni i grzybów. 3. Dobra paroprzepuszczalność. 4. Bardzo wdzięczny w obróbce, dlatego wielu wykonawców go preferuje. 5. Z uwagi na swoją budowę bloczki z betonu komórkowego są stosunkowo lekkie. Wady bloczków z betonu komórkowego 1. Łatwość wchłaniania wilgoci z powietrza, a więc duża nasiąkliwość. 2. Materiał kruchy przez co część bloczków na palecie zazwyczaj jest uszkodzona 3. Wolne przestrzenie w strukturze materiału obniżają jego wytrzymałość na ściskanie. Płyty gipsowo- kartonowe Obecnie chyba nikt kto wykonuje roboty wykończeniowe nie może sobie wyobrazić pracy bez tego materiału. Niewątpliwie zrewolucjonizował on prace związane z wykończeniem wnętrz. Płyty gipsowo- kartonowe to arkusze składające się z rdzenia gipsowego obustronnie zabezpieczonego tekturą. Najczęściej stosowane do zabudowy poddaszy, stawiania lekkich ścianek działowych oraz wykonywania sufitów podwieszanych, jak również jako tynk. Płyty produkowane są w równych grubościach i o różnych rozmiarach. Dodatkowo poza płytami standardowymi (GKB) dostępne również impregnowane (GKBI) przeznaczone do pomieszczeń o podwyższonej wilgotności oraz ogniochronne (GKF) o podwyższonej odporności na działanie ognia. Podsumowanie Każdy materiał budowlany musi z czegoś powstać. Produktem dla wielu z nich są zaczyny, zaprawy i betony. Prawdą jest, że współczesne budownictwo to także znaczna część polimerów, ale o tym następnym razem :). Wszystkiego Budowlanego, pozdrawiam Tomek z Bibliografia: Na podstawie wiedzy własnej oraz w oparciu o: Literatura: 1. Mirosława Popek, Bożena Wapińska, Podstawy budownictwa, WSIP, Warszawa 2009. 2. Edward Szymański, Murarstwo i tynkarstwo, technologia materiały, WSIP, Warszawa 2010.
Mury domu, czyli ściany nośne zewnętrzne, są najważniejszym elementem konstrukcyjnym każdego budynku. To od ich jakości zależy właściwe obciążenie fundamentów i zapewnienie izolacji termicznej, dlatego też powinny być wykonane z jak najlepszych materiałów. A materiałów na ściany nośne na rynku mamy całkiem sporo: beton
Pierwotnie stosowane było jako nośnik energii (spalanie) oraz podstawowy materiał budowlany do budowy chałup i domów mieszkalnych, budowli gospodarczych, kościołów, mostów, a także budowli obronnych. Wykorzystywano pnie o zróżnicowanym zakresie obróbki (z czasem przecinane na połówki), deski, a nawet plecionki z cienkich gałęzi.
Po wybraniu lokalizacji zamku, należało wybrać materiał budowlany. ziemno-drewniany zamek był tańszy i łatwiejszy do wzniesienia niż ten zbudowany z kamienia. . Zamek z glinianymi wałami, mottem i drewnianymi obronami i budynkami mógł zostać zbudowany przez niewykwalifikowaną siłę roboczą.
Pochodne rtęci. Związki rtęci były wykorzystywane w czasach starożytnych jako środki dezynfekujące oraz jako składniki farb ochronnych w Chinach, Indiach, Egipcie i Europie. Zastosowanie tych związków w medycynie zostało opracowane przez Arabów, którzy przekazali tę wiedzę Europejczykom, jak twierdził Mathaeus Platerius w 1140 roku.
ld9vlgo. rg1f8inacq.pages.dev/94rg1f8inacq.pages.dev/127rg1f8inacq.pages.dev/82rg1f8inacq.pages.dev/227rg1f8inacq.pages.dev/12rg1f8inacq.pages.dev/155rg1f8inacq.pages.dev/372rg1f8inacq.pages.dev/25rg1f8inacq.pages.dev/199
materiał który często wykorzystywano do budowy zamków
