Przychodzi taki moment w życiu malucha, kiedy chce mieć w domu zwierzątko. Często wówczas pada stwierdzenie, że chce mieć psa. Jeśli faktycznie decydujemy się na psiaka, musimy pamiętać o tym, że jest to odpowiedzialność nie tylko dziecka, ale całej rodziny za nowego domownika. Psy to towarzysze ludzi od wieków. Relacja z nimi może być naprawdę szczególna. Niektórzy mówią, że pies kocha bardziej swojego pana, niż siebie. Coś w tym jest. Jednak, by taką nić porozumienia zbudować, potrzeba trochę czasu i cierpliwości – prawie tak, jak w wychowywaniu dziecka. A skoro to najmłodsi chcą mieć czworonożnego przyjaciela, potrzebujemy tej cierpliwości więcej. Bo jak pisał Ludwik Jerzy Kern: "Już od dawna, od zarania poprzez wszystkie wieki ciągną się popiskiwania, skomlenia i szczeki. Idą pełne animuszu wspólnie z nami drogą – cztery łapy, para uszu, oczy, nos i ogon". Pies – członek rodziny Przygarniając psa, nie robimy tego tylko dla dziecka. Nie łudźmy się, że zachcianka najmłodszych przerodzi się w pełną troski i poświęcenia opiekę nad nowym członkiem rodziny. Nie oczekujmy od kilkulatka, ba nawet nastolatka, że zatroszczy się o swojego pupila w stopniu wystarczającym dla jego potrzeb. Owszem, pomoże, ale nie zajmie się w pełni. Jeśli jako rodzice nie jesteśmy przekonani do wykonania tego kroku, nie róbmy go. Miejmy pełną świadomość, że odpowiedzialność za psa i tak spadnie na nas. To na dorosłych spoczywa obowiązek pokazywania, jak zajmuje się psem, i to oni uczą dzieci, jak właściwie postępować wobec nowego członka rodziny. Tak, każde zwierzę, które bierzemy pod opiekę, staje się bowiem członkiem rodziny. Jeśli dorośli mieli już w przeszłości psa, być może będą przygotowani na tę zmianę. W innym przypadku cała rodzina będzie się uczyć razem. Stopniowo, z wiekiem dziecka, obowiązki polegające na opiece nad psiakiem będzie przejmować nasza latorośl. Dopiero nastolatek w wieku 16-18 lat jest w stanie w pełni przejąć opiekę nad czworonożnym przyjacielem. Ze schroniska czy hodowli? To trudny wybór. Szczególnie w przypadku, gdy dziecko jest siłą napędową, jeśli chodzi o decyzję. Dlatego potrzebny jest dokładny wywiad z pracownikami schroniska, którzy najlepiej wiedzą, jaki temperament ma dany pies, jaką przeszłość (jeśli jest w ogóle znana), czy coś mu dolega itp. Psy źle traktowane wcale nie muszą się odwdzięczyć nowym właścicielom doskonałym zachowaniem i ułożeniem. Wręcz przeciwnie, często droga do zbudowania właściwej relacji jest długa. Dobrym rozwiązaniem jest odwiedzanie wybranego pieska w schronisku, obserwowanie go, zabieranie na spacery itp. Możliwe, że to pomoże nam w wyborze i nawiązaniu porozumienia z kudłatym przyjacielem. Generalnie natomiast odradza się, aby psy schroniskowe adoptowały rodziny z małymi dziećmi oraz osoby niedoświadczone. Świetnym miejscem do znalezienia nowego przyjaciela będzie pies z domu tymczasowego w ramach programu . O takim psie (czy kocie) wiemy bardzo wiele, często dużo więcej niż nawet o psie z hodowli. Często znamy nastawienie do dzieci, a koordynator procesu adopcyjnego wspiera nas na każdym jego etapie. Szczenięta możemy wziąć z domu tymczasowego na różnym etapie odchowania, czasem nauczone już czystości i podstawowych zasad posłuszeństwa. Tak więc istnieje możliwość odpowiedzialnej i bezpiecznej adopcji zwierzaka bezdomnego, wsparta przez profesjonalistów. Dodatkowo w paczce Adopciaka otrzymamy wyprawkę z karmą, oraz voucherem na wizytę w lecznicy oraz na spotkanie ze specjalistą psich zachowań. W przypadku wyboru psa z hodowli, zwykle każdy stara się kupić szczeniaka z tej najlepszej. Warto porozmawiać z kilkoma hodowcami, zrobić również szczegółowy wywiad wśród osób które wcześniej pozyskały psa od danego hodowcy. Nie wszystkie hodowle stosują specjalny program socjalizacyjny, który jest tak naprawdę niezbędny do tego, aby wychować psa na stabilnego psychicznie, zrównoważonego towarzysza człowieka. Pies powinien zostać poddany prawidłowej socjalizacji zarówno ze swoim gatunkiem (którą może przejść w ramach własnego miotu, aby w przyszłości nie był lękliwy bądź agresywny w stosunku do innych psów), jak i innym, czyli z człowiekiem. Warto zwrócić też uwagę, jak często dana hodowla ma dostępne szczenięta, gdyż łatwo trafić na pseudohodowlę rozmnażającą szczenięta na ilość, w cierpieniu ich matek oraz fatalnych warunkach, co też przekłada się potem na całe życie psiaka w zdrowiu psychicznym i fizycznym. Jeśli szczeniak ma trafić do rodziny z dziećmi, plusem będzie, jeśli hodowca ma własne dzieci. Wówczas istnieje szansa, że psy z takich hodowli będą miały przyjacielskie i entuzjastyczne podejście do dzieci. Decydując się na szczeniaka, warto zrobić to ok. 7-8 tygodnia życia psa, bo wówczas wkracza on w tzw. fazę socjalizacji wtórnej. Jest to dla niego najlepszy czas na naukę (wtedy jeszcze ciekawość nowych doznań przewyższa strach) i na nawiązanie trwałej więzi z nowym właścicielem. Pamiętajmy, by nie zabierać psa z hodowli zbyt wcześnie (przed 5-6 tygodniem), bo wtedy pies przechodzi etap socjalizacji pierwotnej. Innymi słowy, poznaje swój gatunek i uczy się, jak być psem – tak, psy muszą się tej umiejętności nauczyć w odpowiednich warunkach. W następnej kolejności musimy pamiętać o odpowiednim odżywianiu psa. Biorąc czworonoga ze schroniska czy z hodowli, dowiedzmy się jak najwięcej o tym, w jaki sposób był żywiony, ile posiłków dziennie jadł itp. To bardzo ważne, bo nie zawsze możemy od razu przestawić pupila na wybraną przez siebie karmę. Pożywienie dla psa powinno być pełnoporcjowe. Oznacza to, że porcja dzienna dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych w odpowiednich proporcjach dla psa na danym etapie życia o danych potrzebach, jak np. karmy PURINA® Friskies®, które są specjalnie dostosowane do wieku i potrzeb psów. Oczywiście musimy psa przygotować do zmiany sposobu żywienia. Robimy to jednak stopniowo, nie od razu! Codziennie zwiększamy o 10 proc. ilość nowego jedzenia i odejmujemy proporcjonalnie ilość jedzenia starego. Warto też zwrócić uwagę na proporcje podawanego jedzenia, gdyż karmy suche podaje się w 3 razy mniejszych porcjach, niż jedzenie domowe czy karmy wilgotne. Oznacza to, że pies ważący ok. 10 kg zje ok. 3 kubki jedzenia mokrego, co odpowiada ok. 1 kubkowi karmy suchej. Jeśli chcemy łączyć jedzenie o różnej gęstości energetycznej, należy proporcjonalnie dopasować ich wzajemne ilości. Warto też pamiętać, że wszelkie przysmaki i przekąski nie powinny przekraczać 10 proc. porcji dziennej. Jaką rasę wybrać? Niezależnie od tego czy wybierzemy psa rasowego, czy nie, jego zachowanie w dużej mierze będzie zależeć od tego, jak go wychowamy i jaki będzie mieć temperament. Istnieje wiele mniej lub bardziej polecanych ras dla rodzin z dziećmi, jednak zwróćmy uwagę zawsze na potrzeby psa i nasze możliwości. Dotyczy to wielkości psa, jego potrzeb pielęgnacyjnych ( konieczność chodzenia do psiego fryzjera), oraz potrzeby aktywności (rasy pracujące wymagają regularnej intensywnej aktywności z właścicielem). Nawet jeśli mamy dom z ogródkiem, naszemu psu może to nie wystarczyć jako zaspokojenie jego potrzeb. Często wzięcie już dorosłego psa z domu tymczasowego, np. daje większe bezpieczeństwo i przewidywalność zachowania poznanego już przez koordynatorów adopcji psa. Dlatego, zanim podejmiemy decyzję o wzięciu psa, zastanówmy się ile miejsca w naszym życiu jesteśmy w stanie dla niego wygospodarować. To, czy zdecydujemy się wspólnie na nowego członka rodziny, jakim jest pies, zależy od rozpatrzenia wielu czynników: wieku dziecka, temperamentu psiaka, wyboru rasy, wieku czy miejsca, skąd pochodzi przyszły ulubieniec. Przede wszystkim musimy mieć świadomość, że decyzję podejmujemy wszyscy, nie tylko dziecko. To dorośli uczą, jak nawiązać relację z psem, jak go traktować, opiekować się nim i… po prostu kochać!

Psy dla dzieci - jaką rasę wybrać? Masz małe dzieci i zastanawiasz się jaki pies dla dzieci będzie najlpeszy. Poniżej przedstawiamy najlepsze rasy na psa rodzinnego. Każdy rodzic powinien przygotować się na moment, w którym jego dziecko zacznie go prosić o psa. Czworonogi to wierni towarzysze życia i zabawy, najlepsi przyjaciele. Dziecko chce mieć kogoś, z kim będzie mogło się bawić, spędzać czas i kim będzie mogło się opiekować. Oczywiście pies nie może być traktowany jak zabawka, ponieważ ma swoje uczucia i potrzeby. Decyzja o adopcji psa powinna być dobrze przemyślana i podjęta odpowiedzialnie. Pies to obowiązek na kilkanaście lat. Z pewnością jednak wniesie do życia dziecka wiele ważnych wartości. Dzięki zwierzakowi dziecko rozwija swoją opiekuńczość, odpowiedzialność i wrażliwość. Przy wyborze odpowiedniego towarzysza dla dziecka należy kierować się jego charakterem i indywidualnymi predyspozycjami, istnieją jednak rasy sprawdzone, które doskonale odnajdują się w jak psy dla dzieci. Najlepszymi przyjacielami dzieci są rasy o łagodnym, przyjacielskim usposobieniu, cierpliwe, które nie przejawiają agresji. Odpowiedni dla dziecka pies powinien być żywiołowy i skory do zabawy, by dotrzymać mu kroku. Cechy ras psów dla dzieci Majbardziej odpowiednie rasy psów dla dzieci wyróżniają się podstawowymi cechami charakteru odpowiednimi dla psa rodzinnego. Pies, który żyje w rodzinie z małymi dziećmi, musi charakteryzować się przede wszystkim niskim potencjałem agresji. Poza tym powinien mieć wysoki próg cierpliwości i wytrzymałości. Powinien nie mieć również wrodzonego instynktu stróżowania. Z reguły rodziny z dziećmi są często odwiedzane przez przyjaciół i krewnych. W tym przypadku taki wrodzony instynkt stróżowania może być źródłem stresu zarówno dla psa, jak i dla właściciela. W najgorszym przypadku taki wrodzony instynkt może sprawić, że pies poczuje się zobowiązany do obrony dziecka z jego rodziny, przed innym dzieckiem, które przychodzi w odwiedziny. Ponadto w głośnych rodzinach takie psy często stają się zdezorientowane lub reagują agresywnie. Pies dla dziecka powinien mieć wrodzony wewnętrzny spokój, by nie reagował na każdy najmniejszy bodziec. Należy również zwrócić uwagę na rozmiar psa, który jest odpowiedni dla dziecka. Duże psy muszą nauczyć się delikatności w kontaktach z dziećmi, a w przypadku małych psów istnieje ryzyko, że zostaną uszkodzone w trakcie zabawy, ponieważ małe psy często nie są traktowane przez dzieci poważnie. Pies dla pięciolatka Przy wyborze rasy psów dla dzieci tak jak już wcześniej zostało wspomniane, warto wziąć pod uwagę wiek dziecka. W przypadku pięciolatka warto wybrać pieska większych ras, ponieważ jest mniejsze ryzyko, że dziecko niechcący go uszkodzi. Jeśli nie ma przeciwwskazań takich jak małe mieszkanie, a rodzice dysponują domem z ogrodem, warto zdecydować się na nowofunlanda lub berneńczyka. W tym wieku dziecko dopiero zaczyna rozumieć, że inne istoty w tym zwierzęta również mają swoje potrzeby i autonomię, które należy szanować. Ogromną rolę odgrywają w tym czasie rodzice, którzy powinni nauczyć dziecko szacunku do zwierzęcia i jego odpowiedniego traktowania. Jest to również dobry moment na początki nauczania dziecka odpowiedzialności i przydzielenie mu pierwszych obowiązków związanych z posiadaniem zwierzęcia. Pies dla dziesięciolatka Dziecko już nieco starsze w wieku około dziesięciu lat jest gotowe na to, by przyjąć na swoje barki część obowiązków związanych z posiadaniem psa. Należy jednak zastanowić się, czy zapał nie jest jednak chwilowy. Jeśli już zostanie podjęta decyzja o posiadaniu psa, można zdecydować się na rasy mniejsze, nie ma już bowiem ryzyka, że szczeniaczkowi niewielkich rozmiarów może zostać wyrządzona przypadkowa krzywda. Dziecko w tym wieku jest już świadome, że inne istoty mają również swoje uczucia i potrzeby i w większości przypadków jest w stanie zaopiekować się małym zwierzątkiem w odpowiedni sposób. Oczywiście, jeśli są takie możliwości, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby zdecydować się na psa większej rasy. Tutaj jednak należy rozważyć kwestie spacerów. Jeśli pupil ma być wyprowadzany przez dziecko, siła większego psa na przykład berneńczyka może się okazać za duża. Pies dla piętnastolatka Dzieci w starszym wieku około piętnastu lat zwykle już same podejmują decyzję o tym, jakiej rasy psa chciałyby mieć. Warto jednak przeanalizować z dzieckiem usposobienie i potrzeby danej rasy i zastanowić się, czy aby na pewno dziecko i pozostali członkowie rodziny są im w stanie sprostać. Tutaj szczególnie ważnym aspektem jest pielęgnacja futra. Choć dzieci często chętnie zobowiązują się, że wezmą na siebie ten obowiązek, po jakimś czasie zapał mija i obowiązek spada na rodziców. Warto więc w tym przypadku postawić na rasy, które nie są zbyt wymagające pod względem potrzeb. Dobrze sprawdzi się samojed, którego piękna gęsta i biała sierść ma zdolności do samooczyszczania się. Dobrym wyborem jest też beagle, którego sierść nie jest wymagająca w pielęgnacji. Świadomy wybór hodowli Ważnym aspektem jest również świadomy wybór hodowli. Pewne są tylko osobniki z dobrych hodowli, którym zależy na dobru zwierząt i które nie traktują psów jak maszynki do robienia pieniędzy. Warto zatem wybierać hodowle sprawdzone, a psy najlepiej z rodowodem,a więc z pewnym pochodzeniem. Wtedy nie ma ryzyka, że charakter psa będzie odbiegał od norm dla danej rasy, nie ma też ryzyka groźnych chorób czy innych niemiłych niespodzianek. Jeśli już ostatecznie zdecydujesz się na przygarnięcie psa, musisz pamiętać, że ze szczeniakiem jest jak z dzieckiem. Należy poświecić mu odpowiednią ilość czasu i uwagi. Warto przez pierwsze dni być z dzieckiem i szczeniakiem w domu. Można wtedy pokazać dziecku, w jaki sposób opiekować się pieskiem i jak go odpowiednio traktować. Poniżej znajduje się lista ras, które są szczególnie polecane dla rodzin z dziećmi. Krótka charakterystyka uwzględnia również te cechy osobowości, które predysponują je do życiaz pociechami. Top 12 - najlepsze psy dla dzieci 1. Buldog francuski W jego przypadku Buldoga francuskiego najlepiej sprawdza się powiedzenie, że pozory mylą. Choć jego masywna budowa i mało przyjazny wygląd sprawia, że wydaje się groźny, to w rzeczywistości okazuje się być bardzo łagodnym i wesołym psem. Co najważniejsze jest niezwykle cierpliwy, dlatego doskonale nadaje się do życia z dziećmi. Jest nawet nieco flegmatyczny. Buldogi angielskie nie są hałaśliwe i nie potrzebują zbyt wiele ruchu. Lubia jednak zabawę, więc z pewnością dzieci nie będą się nudzić w ich towarzystwie. Jest to rasa wytrzymała, odważna i przyjacielska. Nie okazuje agresji ani do ludzi, w tym dzieci, ani do innych zwierząt zatem doskonale nadaje się jako pies dla Beagle To jedna z najbardziej przyjaznych ras. Nie przejawia agresji, uwielbia zabawy i towarzystwo innych. Beagle jest niezwykle inteligentny, uczy się chętnie i szybko. Jest psem bardzo ruchliwym i aktywnym. Należy zapewnić mu odpowiednią dawkę ruchu w ciągu dnia, zabierając na długi spacer. Znudzony beagle może zacząć wyrządzać szkody w domu czy ogródku, dlatego tak ważne jest zapewnienie mu ruchu i zajęcia. Jego sierść jest łatwa w pielęgnacji, wystarczy regularne szczotkowanie w okresach linienia. 3. Owczarek szkocki collie Według behawiorystów jest to rasa idealna dla każdego, nawet dla tych, którzy nie mają jeszcze doświadczenia w postępowaniu z psami i ich wychowaniu. Rasa ta z natury jest niezwykle łagodna i nie okazuje agresji. Sprawdzają się w roli opiekunów dla dziecka. Zdarzają się jednak pewne wyjątki. Psy tej rasy są ufne w stosunku do domowników, w stosunku do obcych mogą przejawiać zachowania ofensywne. Są bardzo rodzinne, mocno się przywiązują, ale nie lubią długo zostawać same w domu, mogą wtedy niszczyć przedmioty. Mają mnóstwo energii, są skore do zabawy. Potrzebują sporej przestrzeni do życia i dużo ruchu. Łatwo je szkolić, szybko i chętnie się uczą. 4. Sheltie Rasa, która preferuje spokojne otoczenie, dlatego jest polecana dla rodzin ze starszymi dziećmi. Zbyt żywe domostwa powinny zrezygnować z jego wyboru. Jest to rasa aktywna, cetna do zabawy i łatwa w wychowaniu. Chętna do nauki. Może być wychowywana przez dziecko pod nadzorem szkółki dla psów. Sheltie chętnie spacerują i angażują się w sporty dla psów. W stosunku do obcych zachowują dystans. 5. Nowofunland Mimo swoich dużych gabarytów psy tej rasy są uważane za jedne z najbardziej towarzyskich i łagodnych. Są niezwykle delikatne, dlatego doskonale nadają się do życia z dziećmi, osobami starszymi i chorymi. Są łagodne i przyjacielskie również w stosunku do innych zwierząt. Doskonale nadają się dla mniejszych Seter irlandzki Jest uważany za psa bardzo rodzinnego, potrzebującego stałego kontaktu z ludźmi. Uwielbia wspólne zabawy i spacery. Jest niezwykle wierny i co ważne cierpliwy. Jest również bardzo wyrozumiały, dlatego doskonale sprawdzi się jako przyjaciel dla dziecka. Nie wykazuje przejawów agresji. Jest bardzo wrażliwy, z tego względu jego wychowanie musi opierać się na systemie nagród i odbywać się bez karcenia. Inaczej spowoduje to negatywne zachowania, w tym częste Pudel Pudel pasuje do aktywnej rodziny. Potrafi się dostosować. To rasa, która występuje w wielu odmianach, od całkiem małych do dużych. Odmiana i wielkość pieska powinna być dopasowana do wieku dziecka. Im większe dziecko tym na mniejszą odmianę można się zdecydować. Doskonały towarzysz zarówno dla dziecka jak i osoby starszej. Pudle są bardzo opiekuńcze, dumne, eleganckie i cierpliwe, niezwykle inteligentne. Ich wesołe usposobienie zachęca do zabawy. Uwielbiają spędzać czas na zewnątrz, aportując. Co ważne mają włosy, a nie sierść, więc idealnie sprawdzą się dla dzieci i alergików. 8. Labrador retriever Psy tej rasy potrzebują bezpośredniego i bliskiego kontaktu z człowiekiem. Labradory mocno się przywiązują, a porzucone odczuwają ogromne cierpienie w wyniku którego mogą poważnie się rozchorować. Doskonale dogadują się z dziećmi, mają wobec nich ogromną cierpliwość. Nie przejawiają agresji wobec ludzi i innych zwierząt. Są wesołe i skore do zabawy, w towarzystwie dzieci z pewnością nie będą się nudzić. 9. Golden retriver Golden retriever to rasa podobna w usposobieniu do labradorów. Podobnie jak one, psy tej rasy są łagodne, posłuszne i niezwykle inteligentne. Są emocjonalnie ustabilizowane, przy czym potrzebują dużo ruchu i aktywności. Lubia się bawić zarówno w domu, jak i na zewnątrz. Bardzo mocno przywiązują się do właściciela, potrzebują bliskiego i stałego kontaktu z członkami rodziny. Nieagresywne, tolerują inne zwierzęta. Idealne jako towarzysz dla dziecka, osoby starszej czy niepełnosprawnej. 10. Bichon frise Znakiem rozpoznawczym tej rasy jest czułość. Z tego względu sprawdzą się doskonale w roli przyjaciela dziecka. Uwielbiają pieszczoty i są skore do zabawy. Nigdy nie mają dość głaskania, przytulania i innych sposobów okazywania miłości. Ze względu na niewielkie rozmiary rasa ta sprawdzi się raczej w rodzinach z większymi dziećmi, które mają więcej wyczucia. Niestety małe dziecko może przez przypadek zrobić pieskowi krzywdę, gdyż nie ma jeszcze odpowiedniej wiedzy ani wypracowanych Berneński pies pasterski Jego wrodzona czujność i wewnętrzny spokój to cechy, które sprawiają, że jest opanowanym obserwatorem, który bacznie przygląda się wydarzeniom wokół. Jest pewny siebie i suwerenny. Spokojne usposobienie sprawia, że głośne dzieci nie robią na nim wrażenia. Jest zatem doskonałym kandydatem na towarzysza dla dzieci mniejszych i bardziej aktywnych. Dodatkowo posiada dużą wytrzymałość, więc zabawy z młodszymi nie stanowią dla niego problemu. 12. Samojed Jest idealnym towarzyszem dla dziecka ze względu na swoją anielską cierpliwość. Jest to rasa, która lubi dzieci, jest bardzo przyjazna. Ze względu na swoje żywiołowe usposobienie potrzebuje sporej dawki ruchu, uwielbia spędzać czas na zewnątrz. Samojed bez trudu dotrzyma kroku każdemu dziecku. Jego piękna i gęsta sierść wbrew pozorom nie jest wymagająca w pielęgnacji, ponieważ ma zdolności do samooczyszczania się. Jest wiele łagodnych ras, które sprawdzą się w roli towarzysza dziecka, zarówno te małe, jak i duże. Z pewnością znalezienie odpowiedniej rasy nie będzie problemem. Każde dziecko czerpie wiele korzyści z wychowywania się z psem, który uczy opiekuńczości, odpowiedzialności i wrażliwości na innych. Pies zachęca również do ruchu i aktywności na świeżym powietrzu. Zabawy z psem pozwalają na rozładowanie nadmiaru energii w przypadek dzieci bardziej żywiołowych. Należy jednak pamiętać, że dziecko nie jest w stanie w pełni samodzielnie opiekować się zwierzęciem, dlatego należy mieć na uwadze, że opieka nad psem stanie się obowiązkiem wszystkich członków rodziny. Należy wybrać taką rasę, która będzie najbardziej odpowiednia dla dziecka, ale również dopasowana do stylu życia rodziny. Adoptując psa, trzeba pamiętać, że nawet najłagodniejsze usposobienie rasy nie zwalnia rodzica z obowiązku nauczenia dziecka obchodzenia się ze zwierzęciem. Nie można również zaniedbywać wychowania pupila, ponieważ nic i nikt nie jest w stanie tego zastąpić. Dobrze wychowany pies nie będzie sprawiał problemów i sprawdzi się doskonale w roli opiekunai przyjaciela małego dziecka.

bMCWN.

rg1f8inacq.pages.dev/97

rg1f8inacq.pages.dev/338

rg1f8inacq.pages.dev/345

rg1f8inacq.pages.dev/176

rg1f8inacq.pages.dev/382

rg1f8inacq.pages.dev/155

rg1f8inacq.pages.dev/364

rg1f8inacq.pages.dev/382

rg1f8inacq.pages.dev/110

budowa psa dla dzieci